The Rose, ACDC en Rieu
Het logeerhuis waar wij werken biedt plaats aan maximaal 5 personen. De leeftijden en de ziektebeelden zijn heel divers. Een gesprek aan de eettafel met alle logees biedt altijd interessante wendingen.
Als we dan ook eens muziek uit de jeugd aan bod laten komen is het vaak heel erg wisselend.
De vroege jeugd is niet zozeer boven tafel te krijgen. De meeste herinneringen komen boven van de periode dat men uitging of veel met vrienden en vriendinnen op stap ging.
Een van de mensen aan tafel hield van rock en roll, Elvis Presley vond en vindt ze nog steeds prachtig, de anderen aan tafel geven haar gelijk dat dit toch best wel mooie muziek was, een ander vond juist de films dan weer erg mooi. Het is fijn dat we digitenne op de televisie hebben dus we kunnen wat voorbeelden via youtube laten horen.
Iedereen neuriet wat mee en je ziet de herkenning op de gezichten. Als er een gevoelig liedje langs komt zie je dit op het gezicht van een enkeling.
Het Hollandse repertoire is ook herkenbaar voor veel mensen , maar niet iedereen hoeft dit vaak te horen. De Amsterdamse volksliedjes zijn altijd wel gewild.
Klassieke muziek blijkt vaak later door mensen ontdekt te zijn, er is maar een enkeling die naar dit soort concerten is geweest. Het nieuwjaarsconcert bijvoorbeeld op televisie was vroeger meer een ‘moeten’ omdat er niet veel anders was op televisie en de ouders vonden dit dan leuk.
Wat wel heel fijn is dat als je eens klassieke muziek opzet er wel een bepaalde rust over de mensen komt, zo na de lunch kan er dan best een rustige ontspannen sfeer ontstaan.
Als we in het gesprek vragen of er mensen zijn die een vervelende herinnering hebben aan muziek blijkt dat er ook wel emotionele waarde hangt aan muziek, bij het een wordt men blij, bij de ander brengt b.v. The Rose van Bette Midler de herinnering naar boven aan het verlies van een dierbaar iemand.
En zo hebben we ook een meneer te logeren gehad die hield van Rockmuziek, en ACDC draaien in een huiskamer blijkt dan toch voor een beperkt publiek interessant. Dan is er ook wel weer begrip, men wil er best een of twee nummers van aanhoren maar dan is het ook wel klaar. Gelukkig is daar dan de hoofdtelefoon of gewoon lekker op de eigen kamer de muziek luisteren.
We zien momenteel dat er vooral op de woningen buiten het logeerhuis heel veel Andre Rieu langs komt, mensen kijken graag naar de DVD dus je hoort dit ook vaak als je buiten wandelt of met mooi weer buiten zit. Het is niet altijd de muziek uit de jeugd, maar het is wel de sfeer die blij maakt, de mooie jurken van de dames van het orkest, het feestende publiek en sommige muziekstukken die herkend worden en vragen om mee geneuried te worden. En dan zie je wel verschil met de mensen die hier in het Logeerhuis logeren.
Zo zaten we eens lekker in het avondzonnetje nog even buiten koffie te drinken, er kwam door het open raam van een woning inderdaad weer de muziek van Andre Rieu langs. Een van onze logees maakte toen de opmerking: ”is hier niet iets anders? Je hoort steeds maar die muziek langs komen!”
Toch speelt muziek een belangrijke factor in het leven van mensen, herinneringen gaan vaak samen met muziek die al dan niet een bepaalde sfeer of herinnering oproepen. Erover praten is lastig, maar als je wat laat horen is het fijn om te zien dat mensen zich hier prettig bij voelen.
Anja Klaver en Miranda Korver
Logeerhuis Zuidermeer, WarmThuis